Το 1ο
Σάββατο κάθε μήνα, στην πλατεία Καισαριανής,
στήνεται
το χαριστικό-ανταλλακτικό
παζάρι
Εδώ και 5 χρόνια, κάθε 1ο Σάββατο
στην πλατεία Καισαριανής, απλώνουμε ο ένας το χέρι στον άλλο, όχι μόνο για να
σταθούμε όρθιοι, αλλά και για να καταφέρουμε να βαδίσουμε με αξιοπρέπεια κατά
πάνω τους. Όλα αυτά τα χρόνια, με τα καλά και τα κακά μας, καταφέραμε να γνωριστούμε
και να ξαναθυμηθούμε πώς είναι να μοιραζόμαστε χειρονομίες ανθρωπιάς.
Καταφέραμε να μην είναι το χρήμα και το συμφέρον αυτά που θα μας φέρουν κοντά.
Σίγουρα δεν βουλιάξαμε τα εμπορικά κέντρα και τα άνδρα της αγοράς, αλλά
καταλάβαμε ότι ο τρόπος που ζούμε και οι συνήθειες μας είναι αυτά που τους
τρέφουν. Και ότι καθετί παλιό, γίνεται καινούργιο, όταν μας το χαρίζει κάποιος άλλος,
χωρίς να χρειάζεται να βγούμε στο κυνήγι του νέου προϊόντος, για τις νέες
ανάγκες που συνεχώς μας δημιουργούν.
Το παζάρι είναι ένας από τους δικούς μας
τρόπους, για να πούμε: αρκετά με τη φτώχεια και τη ζητιανιά που περιμένει από
τους άλλους να λύσουν τα προβλήματα, αρκετά με τη φιλανθρωπία που δεν βλέπει
τις αιτίες και δίνει συγχωροχάρτια στους φιλάνθρωπους για ένα ξεροκόμματο,
αρκετά με όλους αυτούς που ακόμη παραμένουν σπίτια τους και φοβούνται,
αδιαφορούν ή βαριούνται να βγουν στους δρόμους και να γνωριστούν, να εκτεθούν
και να αγωνιστούν γι’ αυτά που τους ανήκουν. Αρκετά με όλους αυτούς που από τα πάνω,
μας πιέζουν και δίνουν εντολές για να τους υπακούσουμε και να τους υπηρετούμε.
Αυτό είναι που λέμε αλληλεγγύη και
γίνεται πράξη από εμάς τους ίδιους και ας τρέχουν πίσω μας σωρός από κόμματα,
ΜΚΟ, και οργανώσεις για να μας πουν πως αυτοί έχουν δύναμη και ότι μπορούν
καλύτερα. Γιατί όταν βλέπουν το παζάρι, τότε καταλαβαίνουν ποιος έχει τη δύναμη,
και γι’ αυτό το φοβούνται. Γιατί η αλληλεγγύη είναι οι σχέσεις που χτίζουμε
εμείς, απέναντι στις σχέσεις εξουσίας που επιβάλλουν, γιατί η αλληλεγγύη είναι
αυτή που μας κρατά ενωμένους και δυνατούς, για να τους αντιμετωπίσουμε, είναι
το όπλο μας, που στη θέα του όλες οι εξουσίες δειλιάζουν και σκορπίζουν.
Γι’
αυτό το παζάρι, η συλλογική κουζίνα, τα αυτοοργανωμένα μαθήματα, οι εκδηλώσεις
και οι αγώνες μας στη γειτονιά αλλά και έξω από αυτή, είναι μερικοί τρόποι για
να οργανωθούμε και να τους ανατρέψουμε. Σε ένα από αυτά ή και σε όλα αυτά μαζί,
υπάρχει χώρος για τις επιθυμίες και τις ανάγκες του καθενός και της καθεμιάς.
Χωρίς διαχωρισμούς και χωρίς εξαιρέσεις που μας διαιρούν. Με σεβασμό στο διαφορετικό,
με αλληλεγγύη και συντροφικότητα, εμείς, οι κάτοικοι της ιστορικής μας πόλης,
έτσι απαντάμε:
Φέρνουμε στη πλατεία ό,τι
δεν χρησιμοποιούμε πια και μπορεί να το χρειάζεται κάποιος άλλος (ρούχα,
βιβλία, cd, αντικείμενα, παπούτσια,
συσκευές…) και βρίσκουμε κάτι που μας χρειάζεται. Τα λερωμένα, τ’ άπλυτα, τα
παραπεταμένα … δεν χρειάζονται σε κανέναν μας.
Γιατί το παζάρι μας είναι
αντικαταναλωτικό,
είναι αλληλέγγυο, είναι χαριστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου