Σάββατο 8/7 9μμ θεατρική παράσταση (Σκοπευτήριο) + Ανταλλακτικό Χαριστικό Παζάρι από τις 7μμ

Η θεατρική ομάδα Τότε-Πότε της +τεχνίας- παρουσιάζει την παράσταση: «Απόπειρες κατά της ζωής της» του Martin Crimp.

Σάββατο 8/7 9μμ στο Σκοπευτήριο (στο χώρο του μνημείου)

Λεπτομέρειες για την ομάδα και την παράσταση: http://tote-pote.tk/

+ Ανταλλακτικό - Χαριστικό παζάρι από τις 7μμ

Παρασκευή 24/3, στις 20:00, Παρουσίαση-Συζήτηση:εμπειρίες ελέγχου και καταστολής στη Β. Ευρώπη

Παρασκευή 17/3, στο Τετράγωνο

Παρασκευή 20/12 20.30 RUINS: Το χρονικό μιας διαπόμπευσης

Προβολή ντοκιμαντέρ και συζήτηση (σχετικά με τη δίωξη των οροθετικών γυναικών το Μάιο του 2012).

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/1 στις 8.30 ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ): μηχανισμοί χειραγώγησης και αφομοίωσης των κινημάτων αλλά και πρωταγωνιστές στη θεσμοποίηση του σύγχρονου δουλεμπορίου.

Σάββατο 15 Δεκέμβρη, 7.00μμ, 

στο Τετράγωνο, Ν.Εφέσου 4, Καισαριανή

ΜΚΟ, κοινωνικά παντοπωλεία, «κοινωφελή» προγράμματα, συσσίτια, είναι του συστήματος τα δεκανίκια… 

Οι ΜΚΟ συμβάλλουν στην αφομοίωση των εγχειρημάτων αυτοοργάνωσης από το κράτος και με τη δράση τους προωθούν τη συμμόρφωση προς τις επιταγές της κυρίαρχης ιδεολογίας.  Η λογική του κράτους υπαγορεύει την ανάγκη κατασκευής νέων, έμμεσων μορφών ρύθμισης και ελέγχου της κοινωνίας, πλάι στις παραδοσιακές μεθόδους πειθάρχησης και καταστολής, χρησιμοποιώντας ακόμη και τη γλώσσα και τις μορφές αγώνα των κινημάτων. Από την Αργεντινή, τη Χιλή και την Ουρουγουάη ως τη Βραζιλία, τη Βολιβία, τον Ισημερινό και το Μεξικό, οι ΜΚΟ έχουν υπηρετήσει αυτήν την ανάγκη ως μηχανισμοί συνάρθρωσης του κράτους με τα κοινωνικά κινήματα: «οι νέες μορφές διακυβέρνησης στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά των κοινωνιών εν κινήσει. Εισβάλλουν στους χώρους τους, όχι με οπλισμένους στρατιώτες, αλλά με πληρωμένους από διεθνείς χρηματοδότες τεχνικούς».

Μέσα από τις διαδικασίες της Λαϊκής Συνέλευσης Καισαριανής για τη στέγαση αυτοοργανωμένων δομών στο εγκαταλειμμένο κτίριο του ΠΙΚΠΑ, βιώσαμε τον ρόλο των ΜΚΟ ως μηχανισμών χειραγώγησης και αφομοίωσης των κινημάτων γειτονιάς. Στη συγκέντρωση για το άνοιγμα του χώρου δεν αιφνιδιαστήκαμε από τους μηχανισμούς καταστολής που περιμέναμε να τον «φυλάνε», αλλά από τη δημοτική Αρχή που μας «υποδέχτηκε», για να μας παρουσιάσει το πρόγραμμά της για το άνοιγμά του ως βρεφονηπιακού σταθμού. Με συνοπτικές διαδικασίες,  μέσα στον Αύγουστο, είχαν ήδη ολοκληρώσει τις απαραίτητες εργασίες, είχαν εξασφαλίσει προσωπικό, είχαν σχεδιάσει και τη λειτουργία κοινωνικού παντοπωλείου στον ίδιο χώρο, ακόμα και συσσίτιο ετοίμαζαν... Ενώ το δημόσιο σύστημα υγείας και πρόνοιας κατέρρεε, με τις πατέντες του εθελοντισμού και των ΜΚΟ, φτιάχτηκε στη γειτονιά μας το τοπικό υποκατάστατό του, προσπαθώντας να κερδίσει την εμπιστοσύνη των κατοίκων της γειτονιάς στους θεσμούς διαμεσολάβησης και να ακυρώσει τη συλλογική ανάγκη αυτοοργάνωσης.

Η δημιουργία Κοινωνικών Παντοπωλείων στους δήμους, και στην Καισαριανή και στου Ζωγράφου, και η στελέχωση βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών εντάσσονται σε προγράμματα που υλοποιούνται στα εδάφη των συνελεύσεων γειτονιάς μέσω ΜΚΟ από το Υπουργείο Εργασίας με την επιχορήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι πολιτικές που προωθούνται παράλληλα και συντονισμένα με τις πολιτικές λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων, απαξίωσης και ιδιωτικοποίησης των δομών υγείας, πρόνοιας, παιδείας, αλλά και της επιβολής συνθηκών εργασιακού μεσαίωνα και καταστολής όσων αντιστέκονται. Στοχεύουν στη δημιουργία υποκατάστατων δομών κοινωνικής πρόνοιας και παροχής υπηρεσιών «κοινωφελούς» χαρακτήρα, που κάθε άλλο παρά κοινωνικό χαρακτήρα έχουν. Λειτουργούν ως απλά παυσίπονα σε βαριές αρρώστιες ενός σάπιου συστήματος, χωρίς να λύνουν τα προβλήματα, ούτε καν να τα αγγίζουν.

Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», αναδεικνύουν τον ρόλο των ΜΚΟ ως πρωταγωνιστών στην εφαρμογή σύγχρονης δουλείας. Θέλουν να επιβάλουν συνθήκη εργασιακού μεσαίωνα και πελατειακές σχέσεις από σωματεία, αναπαράγοντας την κυρίαρχη ιδεολογία περί «ωφέλειας» της «ευπαθούς» κοινωνικής ομάδας των νέων ανέργων (βλ. τα ΚΕΚ που στήνουν σε όλη τη χώρα ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ). Οι ΜΚΟ διαχειρίζονται εθνικά και κοινοτικά κονδύλια, για να απασχολούν νέους ανέργους για «κοινωφελείς» σκοπούς «κατά της φτώχειας», «ωφελώντας» τους με ψίχουλα αντί μισθών, καταστρατηγώντας τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα εργατικά δικαιώματα.  Και το κερασάκι της τούρτας; Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ ονομάζονται στα προγράμματα αυτά «ωφελούμενοι». Τι ειρωνεία...

Οι ΜΚΟ συντελούν στην περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με τρόπο σιωπηλό και ύπουλο πλάι στον εκκωφαντικό οδοστρωτήρα της δραματικής μείωσης μισθών και συντάξεων, των απολύσεων, της γενικευμένης ανεργίας και εξαθλίωσης. Παράλληλα, ανανεώνουν ή δημιουργούν νέες σχέσεις εξάρτησης...

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/10 ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Τον τελευταίο καιρό η φασιστική σκέψη και δράση συναντάται γύρω μας με πρωτοφανή ένταση και έκταση σε όλες τις γειτονιές. Ακόμη και στην Καισαριανή, η οποία αποτελούσε χώρο εκτέλεσης αγωνιστών, μα και προπύργιο αντιφασιστικών ενεργειών, παρουσιάζονται πλέον εστίες εθνικιστικών αντιλήψεων.

Ο συνεχής βομβαρδισμός εικόνων και αντιλήψεων δημιουργεί κλίμα στο οποίο ο αποδέκτης δεν επεξεργάζεται επαρκώς τις πληροφορίες, τις αποδέχεται άκριτα και οικειοποιείται τη φαινομενικά ισχυρή ιδεολογία. Αυτή η απουσία κριτικής σκέψης αλλά και η επιλογή του εύκολου δρόμου του εξιλαστήριου θύματος συμβάλλουν στη μετάβαση της φασιστικής αντίληψης σε αντίστοιχη πρακτική, με αποτέλεσμα τον εκφασισμό της κοινωνίας.

Από τη μητέρα που εξετάζει το παιδί της φοβούμενη την επαφή του με αλλοδαπούς, από διαχωρισμούς μεταξύ των «ντόπιων» και «ξένων» τμημάτων για την υποτιθέμενη εύρυθμη λειτουργία του σχολείου, από εκβιασμούς, ακόμη και μαθητών δημοτικού με την επίκληση του τρόμου της Χρυσής Αυγής, μέχρι τα ρατσιστικά πογκρόμ, τους δολοφονικούς ξυλοδαρμούς σε μετανάστες και αντιστεκόμενα αλληλέγγυα κοινωνικά κομμάτια, τις χολιγουντιανού τύπου «εκκαθαρίσεις» γειτονιών (βλέπε Ξένιος Δίας) από το μπατσοστρατιωτικό σύμπλεγμα. Με όλα αυτά μπορεί να νομίζεις, βέβαια, ότι ο μόνος στόχος είναι οι «ξένοι», όμως δεν θα αργήσει να έρθει και η σειρά σου…

«Όταν ήρθαν να πάρουν» 

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής. 

Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος. 

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν Εβραίος. 

Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.                          

Για σένα που νομίζεις ότι η δική σου σειρά δε θα φτάσει ποτέ...
Ότι επειδή ακόμη δε χρειάστηκε να πας στο νοσοκομείο και να σε διώξουν
γιατί δεν έχεις λεφτά... Ότι επειδή ακόμη έχεις ένα πιάτο φαί, δεν θα στο πάρουν…
Ότι ακόμη δεν σου πήραν το σπίτι του πατέρα σου για χρέη στο Δημόσιο, θα τη γλιτώσεις…
Ότι επειδή το παιδί σου ακόμη είναι στο σχολείο, θα συνεχίσει… Ότι η ζωή σου δεν επηρεάζεται από εκείνη του διπλανού σου…               

Μπέρτολτ Μπρεχτ                                                                                            

Οι μετανάστες είναι εικόνα από το δικό μας μέλλον και αυτό γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο όσο οξύνεται η καπιταλιστική κρίση. Στη συνθήκη του κοινωνικού κανιβαλισμού, εμείς επιλέγουμε την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την ισότητα μεταξύ των υποτιμημένων και εξαθλιωμένων τμημάτων της κοινωνίας. Προτάσσουμε τη συλλογική αντιφασιστική δράση απέναντι στους υπανθρώπους τυχοδιώκτες της χρυσής Αυγής και όχι μόνο. Πολεμάμε την εξαθλίωση και όχι τους εξαθλιωμένους. Στη σημερινή βάρβαρη πραγματικότητα διάλεξε πεδίο μάχης...

 

Παρασκευή 12 Οκτώβρη, στις 9.00 στην πλατεία της Καισαριανής: 
 Προβολή της ταινίας «Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας, (American History X)»

Νέοι και Νέες της Καισαριανής
Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ 7μμ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ

 

ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥΣ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ

Απ’ τον Σεπτέμβρη έχει ξεσπάσει πανελλαδικά ένα πολύμορφο κύμα ανυπακοής και αντίστασης ενάντια στα χαράτσια που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι δανειστές, και συγκεκριμένα, ενάντια στο τέλος ακίνητης περιουσίας που εισπράττεται από την ΔΕΗ υπό την απειλή της διακοπής ρεύματος σε όσους αδυνατούν ή επιλέγουν να μην το πληρώσουν!

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής μαζί με πλήθος κατοίκων των γύρω περιοχών στηρίζει την Συνέλευση για δράσεις ενάντια στα χαράτσια Βύρωνα-Παγκρατίου-Καισαριανής-Ζωγράφου που δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβρη και δρα πέρα και έξω από κόμματα και δημοτικές παρατάξεις με στόχο να οργανωθεί η μαζική άρνηση πληρωμής των χαρατσιών και να δημιουργηθεί ένα δίκτυο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.

Πράγματι, εδώ και 5 μήνες υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης δεν έχει γίνει ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ στις γειτονιές μας αλλά και ευρύτερα, σε νοικοκυριά που δεν έχουν πληρώσει το χαράτσι αφού οι εργολάβοι (μέσω της Ένωσης Εργοληπτών της ΔΕΗ) δήλωσαν ότι δεν θα προβούν σε διακοπές ρεύματος λόγω οφειλής του τέλους. Ακόμα, το δίκτυο αλληλεγγύης έχει επανασυνδέσει το ρεύμα σε σπίτια που είτε δεν είχαν να πληρώσουν καθόλου το ρεύμα, είτε αδυνατούσαν να διακανονίσουν τις οφειλές τους, από την επιβολή του τέλους και μετά.

Ταυτόχρονα, η ΔΕΗ και η κυβέρνηση μεταθέτουν συνεχώς τις προθεσμίες αποπληρωμής βλέποντας την γενικευμένη άρνηση πληρωμής και αδυνατώντας να αναλάβουν το πολιτικό κόστος να κόψουν το ρεύμα σε εκατομμύρια νοικοκυριά. Μάλιστα, πριν μερικές βδομάδες ψηφίστηκε στη Βουλή τροπολογία που καθιστά υπεύθυνο τον τοπικό έφορο (ΔΟΥ) για την έκδοση εντολής διακοπής μετά από έλεγχο των οικονομικών κάθε ιδιώτη που δεν έχει πληρώσει το χαράτσι! Είναι ξεκάθαρο ότι οι εκβιασμοί και οι απειλές τους θα ενταθούν μέχρι να μας εξαθλιώσουν.

Συγκεκριμένα, από το Σεπτέμβρη έχουν γίνει από τη συνέλευση οι παρακάτω δράσεις:

• δυναμικές παρεμβάσεις στον εργολάβο που αναλαμβάνει τις διακοπές ρεύματος στις γειτονιές μας (Φορμίωνος και Ξυπέτης, στην Καισαριανή και Σοφοκλέους 5, στο κέντρο της Αθήνας, Γεωροή Α.Ε)

• δημιουργία δικτύου αλληλεγγύης που αποτρέπει τις διακοπές ρεύματος και προβαίνει σε επανασυνδέσεις

• προπαγάνδιση των δράσεων και συνελεύσεων της με μοτοπορείες, ομαδικά και ατομικά μοιράσματα στις γειτονιές

• μαζικές διαμαρτυρίες στο υποκατάστημα της ΔΕΗ Παγκρατίου με ενημερώσεις και μπλοκαρίσματα των ταμείων, με αποκορύφωμα τη δυναμική παρέμβαση της 1ης Φλεβάρη που απαίτησε και πέτυχε την εξόφληση στα ταμεία της ΔΕΗ μόνο του ποσού που αντιστοιχεί στην αξία του ρεύματος

• μαζική διαμαρτυρία στα κεντρικά της ΔΕΗ και στους υπεύθυνους προϊσταμένους

Παρ' όλες τις δυναμικές δράσεις και το συμπαγές κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται, ο αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια, με ή χωρίς χαράτσια, είναι συνεχής και αδιάκοπος. Ήδη τα τιμολόγια του ρεύματος αυξήθηκαν κατά 9% ενώ όλο και περισσότεροι από εμάς αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και το ρεύμα. Συνολικότερα, το κόστος της ζωής μας γίνεται αφόρητο ανάμεσα στις περικοπές μισθών και επιδομάτων και στην αύξηση των εισιτηρίων, των τιμών των ειδών πρώτης ανάγκης, των 5 ευρώ στα ταμεία των νοσοκομείων, των φαρμάκων που πλέον δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Γι’ αυτό σας καλούμε το Σάββατο 10 Μαρτίου στο στέκι της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής (Νέας Εφέσου 4) στις 19.00 μ.μ ώστε να ενημερωθούμε και να ανταλλάξουμε σκέψεις, να οργανώσουμε δράσεις και αντιδράσεις απέναντι στη συνεχιζόμενη επίθεση που δεχόμαστε.

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

 

Κυριακή 2/10 στις 5μμ. στο Σκοπευτήριο: ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ στην Καισαριανή του χθες και του σήμερα

ΣΑΒΒΑΤΟ 12/3 ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 22/1 8μμ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Ανταπόκριση από την εκδήλωση για τους Εργατικούς και Κοινωνικούς Αγώνες στη μεταπολίτευση

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την προβολή του ντοκυμαντέρ « Ο Αγώνας» που καταγράφει τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες της μεταπολίτευσης. Εικόνες, πρόσωπα, φωνές και συνθήματα, διαδικασίες και μάχες που πρωταγωνίστησαν στους αγώνες της Μεταπολίτευσης. Βιομηχανικοί εργάτες της VIAMAX που οργανώθηκαν με συνελεύσεις βάσης διεκδικώντας αυξήσεις και καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας ταμπουρωμένοι μέσα στο εργοστάσιο. Έλληνες και πακιστανοί εργάτες της National Kan ενωμένοι απεργού με κοινά αιτήματα τις αυξήσεις τους μισθούς και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας. Αγρότες της Ηλείας σε μπλόκα και διαδηλώσεις με τρακτέρ που πορεύονται με κατεύθυνση την…Ομόνοια απαιτώντας τιμές ασφαλείας από το κράτος ώστε να καλύπτουν τα προς το ζην. Γιατροί και νοσηλευτές νοσοκομείων απεργούν διεκδικώντας την κατάργηση των χουντικών διευθυντικών συμβουλίων. Μαίες που απέχουν από την εκπαίδευσή τους και κάνουν απεργία πείνας απαιτώντας να πληρώνονται για την πρακτική τους εργασία αλλά και να εκπαιδεύονται καλύτερα. Άστεγοι του Περάματος να αγωνίζονται ώστε να σώσουν τα παραπήγματά τους που αποτελούν την λύση στα υψηλά ενοίκια που δεν μπορούν να αντέξουν. Απεργίες, διαδηλώσεις, συγκρούσεις, εκδηλώσεις συμπαράστασης, έρανοι αλληλοβοήθειας, αυθόρμητες κινήσεις αλληλεγγύης. Ένα κίνημα ζωντανό και αυθόρμητο, ακηδεμόνευτο και πολύμορφο που σημάδεψε την ιστορία των κοινωνικών-ταξικών αγώνων από το 1974 και μετά αλλά και την ίδια την διαμόρφωση του κοινωνικού ιστού της Ελλάδας. Συνολικά, η πρόθεση του φιλμ είναι όχι μόνο ν’ αναδείξει και να καταγράψει την αλήθεια των αγώνων αυτών αλλά και να μοιραστεί την ίδια την απελευθερωτική ουσία τους με τις επόμενες γενιές προλεταρίων και αγωνιστών. Κάθε κίνημα που θέλει να σέβεται τον εαυτό του πρέπει να οικειοποιείται κάθε στιγμή την ιστορική και ταξική μνήμη των αγώνων του παρελθόντος. Γιατί στους αγώνες δεν αρμόζουν ούτε μουσεία ούτε μνημόσυνα παρά περισυλλογή, συνείδηση και κίνηση. Κίνηση προς τα μπρος.
Η παρουσία και οι μνήμες του Γ.Σερίφη (εργάτη-αγωνιστή στην AEG στην μεταπολίτευση)) και του Μ.Σέρβου (εργάτη-αγωνιστή στην ΤΡΙΚΟΠΙ στην μεταπολίτευση) μας βοήθησαν να πιάσουμε το νήμα που ξετύλιξε η διήγηση του φιλμ. Οι εμπειρίες από την αγωνιστική εμπλοκή στους εργοστασιακούς αγώνες ήταν πλούσιες και κράταγαν μια ζωντάνια δυνατή, παρακινητική. Η σημασία της αυτοοργάνωσης των εργατών, των ανυποχώρητων απεργιών, των επιτροπών αλληλεγγύης, των εράνων οικονομικής ενίσχυσης, της λαϊκής- ρητής ή υπόρρητης- υποστήριξης των επιμέρους αγώνων που ανοίγονται σε εργασιακούς χώρους δεν έχει παρέλθει αλλά παραμένει επίδικο σε κάθε έκφανση των κοινωνικών-ταξικών αγώνων του σήμερα. Σήμερα που οι απολυμένοι αποτελούν τον κανόνα, που οι άνεργοι φουσκώνουν τις ουρές του ΟΑΕΔ, σήμερα που τα εργοδοτικά σωματεία σπέρνουν τον τρόμο στον ιδιωτικό τομέα ενώ ο ξεπουλημένος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός έχει καθηλώσει τεράστια κομμάτια της εργατικής τάξης στην ηττοπάθεια, την μοιρολατρία και ακόμα χειρότερα, στο παρακαλετό. Παράλληλα, η μακρά ιστορία αγώνων που ξεπουλήθηκαν από συνδικαλιστές, γραφειοκράτες, επιτροπές και κομματικά γραφεία αποτελούν μια ακόμη χρήσιμη εμπειρία που καταγράφεται μέσα στην διαδρομή των εργατικών αγώνων της Μεταπολίτευσης. Εννοούμε την υποχωρητικότητα και το απροκάλυπτο ξεπούλημα των καλοπληρωμένων συνδικαλιστών, τους γραφειοκρατικούς χειρισμούς των «εργατικών επιτροπών» που ενισχύουν την ανάθεση και κάθε θεσμό αντιπροσώπευσης πετώντας τους εργάτες και τους απεργούς έξω από τις υποθέσεις τους, τα κομματικά γραφεία που σπεύδουν να απλώσουν τα δίχτυα του ελέγχου και της ποδηγέτησης σε κάθε αυθόρμητη κινητοποίηση και ακηδεμόνευτο αγώνα.
Οι δύο αγωνιστές μας περιέγραψαν την οργή και την αγανάκτηση του ελληνικού εργαζόμενου λαού που μετά από 7 χρόνια «γύψου» ξεσπά με τρόπο γνήσιο και αυθόρμητο απαιτώντας τα αυτονόητα. Μισθούς, δικαιώματα, ελευθερίες, αξιοπρέπεια και ελευθερία. Η Αριστερά συνεχίζει να εγκλωβίζεται στο δίλημμα Καραμανλής ή τανκς και λοιδωρεί ή προσπαθεί να απομονώσει κάθε αγώνα που ξεσπά φοβούμενη νέες αντι-δημοκρατικές εκτροπές ενώ εφευρίσκει τον όρο του «αριστεροχουντισμού» ώστε να στιγματίσει το ογκούμενο κύμα απεργιών, διαδηλώσεων και συγκρούσεων. Οι εργοδότες χέρι-χέρι με τα σώματα ασφαλείας χτυπούν τις απεργίες και συλλαμβάνουν ή απολύουν εκδικητικά αγωνιστές εργάτες και εργάτριες που σήκωσαν την σημαία των εργατικών διεκδικήσεων μέσα στα εργοστάσια, στους δρόμους και το πεζοδρόμιο. Άλλοι «αγώνες» νίκησαν στα αιτήματά τους ενώ άλλοι «έχασαν» είτε από την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή είτε αποδυναμωμένοι από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Όμως, χάραξαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στον κοινωνικό-πολιτικό σχηματισμό των επόμενων δεκαετιών.
Και προφανώς απ’ την στιγμή που το 2010 οι αγώνες αυτοί παραμένουν ζωντανοί και ελκυστικοί στις μνήμες και τα χείλη πολλών αγωνιστών πάει να πει ότι δεν έχουν ακόμα δικαιωθεί. Άρα, δεν έχουν ακόμα τελειώσει. Ίσως ούτε και η Μεταπολίτευση τελειώσει ποτέ. Ίσως όλα τελικά να συνεχίζονται.

ΣΑΒΒΑΤΟ 20/11 στις 8.00μμ στο ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ: Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ

στη συζήτηση συμμετέχουν: Γ. Σερίφης, και Μ. Σέρβος

ΣΑΒΒΑΤΟ 23/10 ΣΥΖΗΤΗΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/6 ΣΥΖΗΤΗΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ-ΓΑΖΑ 8μμ στο στέκι της Πρωτοβουλίας

ΣΑΒΒΑΤΟ 24/4 ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ 8μμ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Πίσω από τους δείκτες και τα νούμερά τους είναι η ζωή μας,

Καμιά συναίνεση στα σχέδιά τους!

Τι είναι άραγε αυτή η «κρίση» που ακούμε στα κανάλια, που περιγράφεται μόνο από ειδικούς με δυσνόητα χρηματοοικονομικά μεγέθη και καλούμαστε όλοι μαζί, με εθνική ομοψυχία, να αντιμετωπίσουμε με υπομονή και θυσίες;

Άραγε την προκαλέσαμε όλοι μαζί;

Λένε πως η κρίση είναι δημοσιονομική. Πως φταίει η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος («οι δημ. υπάλληλοι που δουλεύουν λίγο και υπεραμείβονται»), αλλά δε λένε τίποτα για τις μίζες των δημοσίων έργων, των Ολυμπιακών αγώνων, των οπλικών συστημάτων, τους παχυλούς μισθούς κρατικοδίαιτων μεγαλοδημοσιογράφων, δικαστικών, γραφειοκρατών... Πως φταίει η φοροδιαφυγή, λες και είναι οι μισθωτοί κι οι αυτοαπασχολούμενοι που κλέβουν το δημόσιο, αλλά δε λένε τίποτα για τα μαύρα κέρδη από την κατ’ εξακολούθηση παραγραφή τεράστιων χρεών προς το δημόσιο και την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή των πολυεθνικών και εγχώριων μεγάλων εταιρειών...

Δε λένε πως τα μέτρα που επιβάλλουν δεν αντιμετωπίζουν την κρίση. Όσα χρήματα θα εξοικονομηθούν από μειώσεις μισθών, επιδομάτων, συντάξεων, συρρίκνωσης της πρόνοιας, της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης, αποτελούν ψίχουλα μπροστά στα 28 δισ. που πρόσφεραν πέρυσι στις τράπεζες και στα 3,8 δισ. που έδωσαν μόνο για την αγορά 5 υποβρυχίων, την ίδια μέτρα που ανακοίνωσαν τα μέτρα.

Δεν πρόκειται λοιπόν για κρίση δημοσιονομική, αλλά για κρίση του κεφαλαίου, της νεοφιλελεύθερης πολιτικής (της σκληρής λιτότητας, της ελαστικής εργασίας, των ιδιωτικοποιήσεων, που υποσχόταν την καπιταλιστική ανάπτυξη με την απελευθέρωση και την «αυτορρύθμιση των αγορών», με την υπερδιόγκωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τον υπερδανεισμό) που οδήγησε στην οικονομική κατάρρευση και την ύφεση, στη βαθύτερη οικονομική κρίση του συστήματος εδώ και πάνω από 80 χρόνια. Τη δημιούργησαν οι εμπνευστές αυτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και την εδραίωσαν στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. με την καθοδήγηση του οικονομικού διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και των «διεθνών οργανισμών». Τη δημιούργησαν αυτοί που σήμερα εκβιάζουν εργαζομένους, ανέργους, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχους επικαλούμενοι την ίδια ακριβώς πολιτική –σε πιο γερές δόσεις- για την «έξοδο από την κρίση».

Η πολιτική «εξόδου από την κρίση» δεν είναι παρά η αρχή προς την πλήρη κατάργηση των εργασιακών, ασφαλιστικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Πραγματικός της στόχος δεν είναι η έξοδος από την κρίση ούτε το «νοικοκύρεμα» των δημόσιων οικονομικών. Η ίδια η κρίση είναι μέσο εκφοβισμού για την απόσπαση της συναίνεσής μας. Ο τρόπος που παρουσιάζουν, μέσω των μίντια, την κρίση ως έλλειμμα, την «απειλή» της χρεοκοπίας και της επιτήρησης, τον «μπαμπούλα» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου(ΔΝΤ), φανερώνει την προσπάθειά τους να αποσπάσουν τη συναίνεση ή έστω την ανοχή μας στις αντιδραστικές τομές που σχεδιάζουν στις εργασιακές σχέσεις αλλά και την καθημερινή ζωή μας.

Δεν είμαστε συνένοχοι για την κρίση που δημιούργησαν, ούτε πρόθυμοι να την πληρώσουμε με περικοπή μισθών και επιδομάτων, απελευθέρωση των απολύσεων, ιδιωτικοποίηση και απαξίωση της παιδείας, της περίθαλψης, της πρόνοιας, ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων και πλήρη αποδιάρθρωσή του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Δε θα αποδεχθούμε το κυνήγι μαγισσών ενάντια σε μετανάστες.

Πώς όμως θα πείσουν για την αναγκαιότητα της πολιτικής που όπου εφαρμόστηκε έφερε περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση, που επέφερε ακόμα και την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής, που μέχρι τότε αποτελούσε το πρότυπο εφαρμογής της;

Η εξασφάλιση συναίνεσης σε μια πολιτική άδικη και αποτυχημένη περνάει μέσα από πρακτικές απομόνωσης και εδραίωσης του φόβου: αυταρχική θωράκιση του κράτους, καταπάτηση κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, άγρια καταστολή όσων δε συναινούν στο εκβιαστικό σχέδιο της «εθνικής σωτηρίας» και αντιστέκονται συλλογικά.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η τρομοϋστερία και τρομολαγνεία των τελευταίων ημερών. Η προσπάθεια παρουσίασης «αντιτρομοκρατικού» έργου προς τους βορειοαμερικάνους ιμπεριαλιστές αλλά και τρομοκράτησης της κοινωνίας από την κυβέρνηση, συντελείται με σκοπό τον αποπροσανατολισμό από την επίθεση Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ.- Κεφαλαίου. Στις επιχειρήσεις αυτές πρωτοστατούν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που λειτουργούν ως γραφείο τύπου της Ασφάλειας.

Καθώς, λοιπόν, προσπαθούν να μας επιβάλουν να συναινέσουμε στον ευτελισμό της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, σπέρνοντας τον φόβο και την απομόνωση, δεν έχουμε παρά να τολμήσουμε να αντισταθούμε συλλογικά!

Η ανάκληση απολύσεων και η άμεση δράση ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία μετά από τη συλλογική αντίσταση συναδέλφων, πρωτοβάθμιων σωματείων και αλληλέγγυων, οι μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες ενάντια στα νέα μέτρα, το κύμα διαμαρτυρίας ενάντια στην άδικη προφυλάκιση του Μάριου Ζ. –συλληφθέντα σε μια από αυτές- που απλώνεται σε κάθε γειτονιά, είναι μερικές από τις νίκες των κινημάτων που αναπτύσσονται αυθόρμητα και λειτουργούν ως αντίδοτα στο φόβο, στην παραίτηση και στην απομόνωση.

Οι συλλογικές κουζίνες, τα χαριστικά/ανταλλακτικά παζάρια, τα πολιτιστικά δρώμενα, οι παρεμβάσεις ενημέρωσης και διαμαρτυρίας είναι μόνο μερικές από τις δράσεις που αναπτύσσονται στις γειτονιές μας, αντιπαραθέτοντας το εμείς στο εγώ και την αυτοοργανωμένη δράση στην παραίτηση. Από την άλλη, οι ανάγκες μας μέρα με τη μέρα γίνονται περισσότερες, καθώς η ανεργία και η φτώχεια, η εντατικοποίηση και η ανασφάλεια πλήττουν όλο και περισσότερους, φανερώνοντας το αδιέξοδο των ατομικών λύσεων.

Είναι στο χέρι μας να αρχίσουμε να συζητάμε για το τι μπορούμε να κάνουμε!

Γι’ αυτό καλούμε σε:

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΝΗΜΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ-ARGENTINAZO εικόνες μνήμης από την Αργεντινή που αφηγούνται το μέλλον της Ελλάδας (η κρίση στην Αργεντινή, ο δανεισμός από το Δ.Ν.Τ και η φτώχεια, η εξέγερση το 2001)

Σάββατο 24/4 στις 8μμ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τετάρτη 28/4 στις 8:30
στο ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ, Ν. ΕΦΕΣΟΥ 4: ανταλλαγή απόψεων και
οργάνωση δράσεων στη γειτονιά μας.

ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΤΟΥΣ ΚΡΟΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ! ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ!

• ενάντια στη μείωση των μισθών, τις απολύσεις και τη φοροεπιδρομή που σπέρνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση
• ενάντια στη διάλυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στην ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας
• ενάντια στην κρατική καταστολή και την τρομοκρατία

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 27/3 ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ

ΣΑΒΒΑΤΟ 20/3 στις 8μμ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ

«Πρέζες υπάρχουν πολλές, η ηρωίνη, όμως, σκοτώνει…»

                                                                                                     Παύλος Σιδηρόπουλος

Πολλές συμπεριφορές οδηγούν σε φυγή από την πραγματικότητα. Ορισμένες είναι νόμιμες και κοινωνικά αποδεκτές, όπως η κατανάλωση ουσιών (αλκοόλ, ηρεμιστικά χάπια). Η χρήση ναρκωτικών, όμως, αποτελεί ατομική, αντισυλλογική στάση, καθώς οι χρήστες αποδέχονται ως τρόπο ζωής την κατανάλωση ενός εμπορεύματος, έτσι η εμπορική συναλλαγή δεν είναι γνώρισμα μόνο των «μεγάλων»: το κέρδος, το «να ρίξω τον άλλο για να βγάλω κέρδος…» γίνεται αξία και του χρήστη… Δεν είναι, λοιπόν, πράξη αμφισβήτησης, αλλά κατανάλωσης και εξάρτησης…

Η διαμεσολάβηση, δηλαδή το να αποφασίζουν άλλοι για μας πριν από μας, είναι αυτό που τόσο σιχαινόμαστε στο σχολείο και στο σπίτι, όταν οι μεγάλοι μάς λένε πώς θα είναι η ζωή μας, τα βιβλία, το μάθημα, ο χρόνος και ο τρόπος της διασκέδασής μας. Και τα ναρκωτικά είναι διαμεσολάβηση, είναι ένα εμπόρευμα πέρα και έξω από μας, που καθορίζει τη ζωή μας. Το γέλιο, η χαρά, η ηδονή, «μαθαίνουμε» από μικροί ότι αγοράζονται, όπως ο μικροαστός αγοράζει εμπορεύματα για να αισθανθεί ότι υπάρχει…

Η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση ως ευκαιρία για συνολική επίθεση στα κοινωνικά εργασιακά και δικαιώματα. Δεν πρόκειται, όμως, για πρόσκαιρη κρίση που μπορεί να λυθεί με τη λεηλασία των μισθών και την ανεργία, καθώς απορρέει από τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος. Πολύ πριν την οικονομική κρίση έχει υπάρξει βαθύτερη κρίση που αφορά στον πολιτισμό και τις κοινωνικές σχέσεις.

Τα αποτελέσματα της κρίσης ήταν ήδη ορατά από την δεκαετία του 1960 όταν, ενώ ξεδιπλώνονταν τα κινήματα αμφισβήτησης, διακινούνταν μαζικά τα ναρκωτικά ως μέσο φυγής από τη μίζερη πραγματικότητα. Βασική ανάγκη του εξαρτημένου ήταν και είναι να βρίσκεται «αλλού», μακριά από τη σκληρή πραγματικότητα του ατομικού, οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος.

Οι χρήστες ουσιών δεν είναι «προβληματικοί» ή περιθωριακοί. Είναι αποτέλεσμα της γενικευμένης κρίσης. Να δείξουμε, λοιπόν, την κρυμμένη πραγματικότητα: ο χρήστης ουσιών δεν είναι ο μόνος αποδιοπομπαίος της κοινωνίας, τουλάχιστον όχι περισσότερο από ό,τι εκατομμύρια εργαζόμενοι και άνεργοι στη σημερινή καταναλωτική κοινωνία. Ίσως τελικά να είναι αυτός που εξαιτίας της προσωπικής του ιστορίας και της τραγικότητας του αποδέχεται αδιαμαρτύρητα αυτόν τον ρόλο…