Από το Δεκέμβρη του '44 εώς σήμερα...

Η ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ!

χίτες, ταγματασφαλίτες, γερμανοτσολιάδες ράλληδες,

μπουραντάδες, συμμορίες παπαγεωργίου,

χαφιέδες, ρουφιάνους, δωσίλογους

μαυραγορίτες και λαδέμπορους

χουντικούς και παρακρατικούς

ναζί και χρυσαυγίτες

φασίστες του τότε

και του τώρα

3 Δεκέμβρη 1944: ο λαός της Αθήνας μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ κατεβαίνει σε συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας. Η διαδήλωση των Ανατολικών Συνοικιών, Καισαριανή, Βύρωνας, Κουπόνια, Μετς, πυροβολείται από φασίστες συνεργάτες της κυβέρνησης με εντολή των Άγγλων, από τον βασιλικό κήπο. Την ίδια ώρα στο Σύνταγμα χτυπιέται η υπόλοιπη διαδήλωση: 54 δολοφονημένοι…

4 Δεκέμβρη 1944: Η μέρα της κηδείας των δολοφονημένων αγωνιστών βάφεται με αίμα…

5 Δεκέμβρη 1944: Μάχη με μπουραντάδες στο αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου. Λίγο πριν παραδοθούν, σώζονται από Άγγλους στρατιώτες, σκόμπηδες. Χίτες πυροβολούν τους διαδηλωτές στην Ομόνοια. Νεκροί,τραυματίες…

6 Δεκέμβρη 1944: Εγγλέζικα αεροπλάνα βομβαρδίζουν την Αθήνα. Μετά από 6ωρη μάχη, η ορεινή ταξιαρχία κατορθώνει να φτάσει μέχρι την οδό Βρυούλων στην Καισαριανή και να καταλάβει το λόφο του Αράπη.

7 Δεκέμβρη 1944: Μάχη και ανακατάληψη του λόφου του Αράπη.

Από εκείνη τη μέρα και μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη η Καισαριανή κι ο λαός της αντιμετώπισαν, τις επιθέσεις μιας άριστα εξοπλισμένης ταξιαρχίας, ενισχυμένης με χωροφύλακες και ταγματασφαλήτες.

28 Δεκέμβρη 1944: Αεροπλάνα, τανκς, όλμοι και χιλιάδες Ριμινίτες, χωροφύλακες και Εγγλέζοι χτυπάνε τις μικρές δυνάμεις όσων μένουν, για να υπερασπιστούν τη συνοικία. «Στις 2 το μεσημέρι οι Ριμινίτες κατορθώνουν να περάσουν το ρέμα και να καταλάβουν τα πρώτα σπίτια της Καισαριανής. Μόλις αργά το απόγευμα, κατορθώνουν να νικήσουν την αντίσταση μιας χούφτας ηρώων που τους αντιμετωπίζει. Και η Καισαριανή πέφτει, όπως της αξίζει, μέσα σε αποθέωση από φλόγες, καπνούς και εκρήξεις. Οι τελευταίοι υπερασπιστές της ανταρτομάνας πολεμάνε μέχρι την τελευταία σφαίρα». Οι ανατολικές συνοικίες περνώντας μπροστά από τα πυροβόλα του εχθρού βγαίνουν από την πόλη διαβαίνοντας τον Υμηττό μέσα σε πυκνή χιονοθύελλα…

Η γειτονιά της προσφυγιάς, του ξεριζωμού και των «τουρκόσπορων», η γειτονιά των εργατικών/κοινωνικών αγώνων και των ανταρτών, η γειτονιά των σαλταδόρων και των 200 εκτελεσμένων αγωνιστών της Ελευθερίας, 
η γειτονιά του Σκοπευτηρίου,των πυροβολημένων κατοικιών 
από τους Άγγλους κατακτητές και του λόφου του Αράπη, η 
γειτονιά που απέκρουσε τα «40 ντου» των φασιστών και 
των ντόπιων συνεργατών τους έχει τη δική της ιστορία. 
Και αυτή η ιστορία  δεν μπαίνει σε μουσεία ούτε 
μαθαίνεται στα σχολεία παρά γράφεται,

υπερασπίζεται και παραμένει ζωντανή
 στους δρόμους  και τα πεζοδρόμια, 
στους αγώνες για αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Γιατί…

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΗΣ!